Warhammer Sesje

horned

"
- Jak to było !? - powiedziało podekscytowane dziecko podnosząc głowę do wielkiego dębu.
- Właśnie! - powiedziała mała elfia dziewczynka skacząca na jednej z gałęzi olbrzymiego dębu.
- Oh, moje kochane... - z drzewa wydobył się głęboki i ciepły głos a zielono złote liście zaszumiały na wietrze.
- Ale kiedy my prosimy, tak tak prosimy - jedno z piątki elfich dzieci podbiegło do wielkiego konaru próbując je przytulić.
- No dobrze ale to będzie nudna opowieść - odparło drzewo i rozpoczęło opowieść.
- "Dawno temu, bo jak by tu nie rozpoczynać opowieści w taki sposób moje kochane dziatki. Kiedy legendarni władcy elfich królestw byli tacy mali jak wy świat wyglądał zupełnie inaczej. Nie oznacza to wcale że żyło się łatwiej lecz świat był inny czysty i spokojny."
- Dobra przejdź do sedna bo nudzisz! - powiedział chłopiec tupiąc małą nóżką
- " No więc o tych sprawiedliwych opowiedzieć wam mam? Była to paczka najlepszych elfich przyjaciół jacy stąpali po ziemi. Powiada się że elfia życzliwość starych rodów która została zatracona jest ich dziełem. Znali się od lat przemierzali przez wieki zakamarki i pieczary starego świata. A celem ich była walka ze wszystkim co sprawia innym cierpienie. Każdego dnia swojego życia szukali prześladowców, potworów i innych istot nękających elfie i prymitywne ludzkie społeczeństwa. Ich bohaterstwo zdawało się przekraczać wyobrażenia najpotężniejszych umysłów świata. Zjawiali się znikąd i tak samo szybko znikali po wykonaniu zadania. Czterech potężnych... tak ich nazywali. Sam Phentynperiel uczył się od nich fechtunku oraz nauki władania aethyrem. Powiada się że od nich zaraził się chęcią podróży i poznawania świata. Siła braterskiej drużyny polegała na wzajemnym zaufaniu i sile przyjaźni a nie na indywidualnym działaniu. Każdy wiedział co czyni, byli niczym jedno drzewo o wielu gałęziach gdzie każde z wiatrem się zmagało. Lecz rodzi się pytanie... dlaczego nikt nie pamięta imion oraz wyglądu potężnej czwórki? Udało im się osiągnąć coś niesamowitego. Skazali się na zapomnienie lecz przekazali innym naukę przyjaźni. Lecz nie wszyscy zapomnieli o ich czynach i miejscu ich spoczynku. Nie powiem wam gdzie spoczywają lecz powiem że była to najpiękniejsza śmierć jaką wymarzyć może sobie elf. W uścisku braterstwa oddali ostatni oddech zamieniając się w olbrzymie dęby zrośnięte ze sobą gałęziami. Na ziemi pod dębami leżały cztery pierścienie emanujące energią. Niestety... zabrały je istoty które nigdy nie wiedziały kim byli czterej potężni ani też nie wiedzący nic o naukach jakie ze sobą nieśli. Powiada się że kiedy nałoży pierścienie grupa prawdziwych przyjaciół zyskają moc i wiedzę czterech zapomnianych bohaterów...
A teraz moje dzieci... idźcie spać... ahhh już śpicie... no tak mówiłem że to nudna historia... lecz prawdziwa... dobranoc moje kochane dziatki..
- zaśmiało się cicho drzewo.

horned

Mechanika:
Są to cztery pierścienie które działają kiedy noszący je znajdują się nie dalej niż 1km od siebie. Kiedy go założą, "pierścieniowa drużyna" posiada wspólną pulę punktów szczęścia jak i przeznaczenia. Jest to suma punktów szczęścia i przeznaczenia wszystkich noszących pierścienie. Kiedy pierścień zostanie zdjęty każdy traci poniesione straty w punktach przeznaczenia i szczęścia.

-Kiedy wykonywany jest rzut na inicjatywę liczy się rzut (tylko na k10) najlepszego z czwórki.

-Kiedy jedna osoba nosząca pierścień widzi jak druga osoba jest w zagrożeniu ta osoba automatycznie jest ostrzeżona.

-Kiedy drużyna znajduje się w tym samym miejscu i wykonuje testy: wytrzymałości,nasłuchiwania,spostrzegawczości to 2 razy dziennie "drużyna" może wybrać najniższy wynik który padł w "drużynie"

-Każdy otrzymuje:
+1 do W
+5% do wybranej statystyki